سوالات با برچسب ارضا


30

سوال


46

جواب

پربازدید ترین های این برچسب
سلام من زن 31 ساله و مطلقه هستم. در ارتباط با اطرافیانم مشکل دارم. نمی توانم از حق خود دفاع کنم و اظهار نظر کنم. احساس حقارت و حسادت می کنم. در جمع ماذب هستم. می ترسم مورد تمسخر و توهین قرار گیرم. با ورود به جمع اشنایان یا صحبت کردن در جمع حمله اضطراب به من دست می دهد. این مشکل در پدرم هم به شکلی تقریبا مشابه وجود دارد. پدرم بیشتر شبیه به یک ناپدری بوده. ظلم های زیادی به من کرده؛ از جمله زخم زبان، تحقیر، بی توجهی، تمایل جنسی به فرزند خود، محدود کردن در چهار دیواری خانه بدون دوست، خساست، تهمت زدن و ...
تا دو سال پیش فکر می کردم که اضطراب اجتماعی دارم. اما خانواده شوهرم با همدستی با روانشناسهایی که کارهای غیر قانونی انجام میدن منو اذیت کردند که با عنوان کردنش برای مادرم و فامیل خودم منو پیش روانپزشک بردند. دو سال است که دکتر داروهای ضد سایکوز به من می دهد اما سه ماه است که دیگر نمی خورم چون تاثیری در حالم ندارد. من از کجا بدونم که واقعا چه مشکلی دارم؟ در ضمن مشکل به خاطر سپردن یا حفظ شدن و تمرکز هم دارم و روز و شب نگرانم که مادرم در کنار ما نباشد (این مشکل در دوران نوجوانی ام انقدر شدید بود که شبها نمی خوابیدم و فکر می کردم مادرم امشب می میرد). خود ارضا و ج.ن.د.ه مجازی نیز هستم.
من دو سال هالوپریدول و پیموزاید مصرف کردم نکنه که گفته های من حقیقت بوده و من توهم نزدم. از کجا بدانم؟ تست ام.ام.پی.آی هم دادم اگر بخواهید نتیجه را نشانتان می دهم.
امیدوارم که شما از ان روانشناسهایی که به حریم شخصی مردم تجاوز می کنند و اسرار انها را فاش می کنند و بعد هم مارک متوهم بودن می چسبانند نباشید.
آخرین جواب ها با این برچسب
سلام به شما. متوجه مشکلاتی که با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنید شدم و پیش از هر چیز باید بگم که شجاعت زیادی دارید که در مورد این موضوعات صحبت می‌کنید. حالا بیاییم به سوالاتی که مطرح کردید پاسخ دهیم.

اول از همه، در مورد تشخیص دقیق مشکلات روانشناختی، واقعا بهترین راه همکاری با یک روانپزشک یا روانشناس حرفه‌ای و معتبر است که حریم خصوصی شما را حفظ کند و تجربه تشخیص و درمان موارد مشابه را داشته باشد. با این حال، متوجه هستم که تجربیات گذشته باعث شده که در این زمینه دچار تردید شوید.

در مورد داروهای ضد سایکوز مانند هالوپریدول و پیموزاید، این داروها معمولا زمانی تجویز می‌شوند که علائمی مانند توهم یا هذیان وجود داشته باشد، اما استفاده از آن‌ها بدون نیاز واقعی می‌تواند عوارض جانبی داشته باشد. اگر احساس می‌کنید که این داروها تأثیری بر حالتان ندارد و یا عوارض جانبی دارند، مهم است که در این مورد با یک متخصص مشورت کنید.

در مورد احتمال بروز این علائم به خاطر سبک تربیتی پدرتان و تجربه‌های ناخوشایند گذشته، بله، گاهی اوقات محیط‌های خانوادگی پرتنش و دوره‌های سخت زندگی می‌توانند بر سلامت روان تأثیر بگذارند. درمان‌های روانشناختی مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) می‌توانند به شما کمک کنند تا با این احساسات منفی مقابله کنید.

به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید و کمک گرفتن از متخصصین می‌تواند راهگشا باشد. اگر از نتایج تست MMPI دارید و مایل به بررسی آن هستید، این می‌تواند اطلاعات ارزشمندی برای روانپزشک یا روانشناس شما فراهم آورد.

برای کمک بهتر، توصیه می‌کنم:

1. به دنبال یک مشاور یا روانپزشک معتبر و مطمئن باشید که به شما
برای کاهش هر نوع رفتاری که ممکن است برای فرد ناراحت‌کننده یا نامطلوب باشد، روش‌های مختلفی از جمله روان‌درمانی و تغییر در شیوه‌های فکری و عملی وجود دارد. در مورد تمایل به بلع منی پس از ارضا، که از نظر شما باید کاهش پیدا کند، ابتدا باید دلایل و انگیزه‌های درونی خود را شناسایی کنید. در اینجا به چند روش اشاره می‌کنم که ممکن است به شما کمک کند:

<ul>
<li><strong>روان‌درمانی:</strong> مراجعه به یک روانشناس یا روانپزشک می‌تواند به شما کمک کند تا علت رفتار و احساساتتان را بهتر درک کنید و استراتژی‌هایی را برای مدیریت این مسئله یاد بگیرید.</li>
<li><strong>تکنیک‌های مدیریت استرس:</strong> گاهی اوقات رفتارهای خاص به دلیل استرس یا اضطراب شکل می‌گیرند. یادگیری روش‌های مدیریت استرس مانند تمرینات تنفسی، مدیتیشن یا یوگا می‌تواند مفید باشد.</li>
<li><strong>روش‌های جایگزین:</strong> ایجاد عادت‌ها و رفتارهای جدید که حس مثبتی را به شما القا می‌کنند و با سلامتی شما سازگار هستند.</li>
<li><strong>آگاهی و توجه به لحظه:</strong> تمرین آگاهی و حضور در لحظه می‌تواند به شما کمک کند تا از رفتارهای خودکار و ناخودآگاه دوری کنید.</li>
<li><strong>پشتیبانی اجتماعی:</strong> صحبت کردن با افرادی که می‌توانند شما را درک کنند و حمایتی مثبت از شما داشته باشند، می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد.</li>
</ul>

همچنین اگر این رفتار برای شما یا دیگران آزاردهنده است و یا به زندگی روزمره شما آسیب می‌رساند، بهتر است حتماً با یک متخصص مشاوره کنید. مهم است که بدانید هر احساس یا رفتاری را می‌توان با کمک و درک پذیرش، مدیریت کرد.

<br><br>
امیدوارم پاسخم برای شما مفید واقع شده باشد. اگر سوالات بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم که کمکتان ک

سوال و جواب ها با برچسب ارضا



سلام من زن 31 ساله و مطلقه هستم. در ارتباط با اطرافیانم مشکل دارم. نمی توانم از حق خود دفاع کنم و اظهار نظر کنم. احساس حقارت و حسادت می کنم. در جمع ماذب هستم. می ترسم مورد تمسخر و توهین قرار گیرم. با ورود به جمع اشنایان یا صحبت کردن در جمع حمله اضطراب به من دست می دهد. این مشکل در پدرم هم به شکلی تقریبا مشابه وجود دارد. پدرم بیشتر شبیه به یک ناپدری بوده. ظلم های زیادی به من کرده؛ از جمله زخم زبان، تحقیر، بی توجهی، تمایل جنسی به فرزند خود، محدود کردن در چهار دیواری خانه بدون دوست، خساست، تهمت زدن و ...
تا دو سال پیش فکر می کردم که اضطراب اجتماعی دارم. اما خانواده شوهرم با همدستی با روانشناسهایی که کارهای غیر قانونی انجام میدن منو اذیت کردند که با عنوان کردنش برای مادرم و فامیل خودم منو پیش روانپزشک بردند. دو سال است که دکتر داروهای ضد سایکوز به من می دهد اما سه ماه است که دیگر نمی خورم چون تاثیری در حالم ندارد. من از کجا بدونم که واقعا چه مشکلی دارم؟ در ضمن مشکل به خاطر سپردن یا حفظ شدن و تمرکز هم دارم و روز و شب نگرانم که مادرم در کنار ما نباشد (این مشکل در دوران نوجوانی ام انقدر شدید بود که شبها نمی خوابیدم و فکر می کردم مادرم امشب می میرد). خود ارضا و ج.ن.د.ه مجازی نیز هستم.
من دو سال هالوپریدول و پیموزاید مصرف کردم نکنه که گفته های من حقیقت بوده و من توهم نزدم. از کجا بدانم؟ تست ام.ام.پی.آی هم دادم اگر بخواهید نتیجه را نشانتان می دهم.
امیدوارم که شما از ان روانشناسهایی که به حریم شخصی مردم تجاوز می کنند و اسرار انها را فاش می کنند و بعد هم مارک متوهم بودن می چسبانند نباشید.
سلام من زن 31 ساله و مطلقه هستم. در ارتباط با اطرافیانم مشکل دارم. نمی توانم از حق خود دفاع کنم و اظهار نظر کنم. احساس حقارت و حسادت می کنم. در جمع ماذب هستم. می ترسم مورد تمسخر و توهین قرار گیرم. با ورود به جمع اشنایان یا صحبت کردن در جمع حمله اضطراب به من دست می دهد. این مشکل در پدرم هم به شکلی تقریبا مشابه وجود دارد. پدرم بیشتر شبیه به یک ناپدری بوده. ظلم های زیادی به من کرده؛ از جمله زخم زبان، تحقیر، بی توجهی، تمایل جنسی به فرزند خود، محدود کردن در چهار دیواری خانه بدون دوست، خساست، تهمت زدن و ...
تا دو سال پیش فکر می کردم که اضطراب اجتماعی دارم. اما خانواده شوهرم با همدستی با روانشناسهایی که کارهای غیر قانونی انجام میدن منو اذیت کردند که با عنوان کردنش برای مادرم و فامیل خودم منو پیش روانپزشک بردند. دو سال است که دکتر داروهای ضد سایکوز به من می دهد اما سه ماه است که دیگر نمی خورم چون تاثیری در حالم ندارد. من از کجا بدونم که واقعا چه مشکلی دارم؟ در ضمن مشکل به خاطر سپردن یا حفظ شدن و تمرکز هم دارم و روز و شب نگرانم که مادرم در کنار ما نباشد (این مشکل در دوران نوجوانی ام انقدر شدید بود که شبها نمی خوابیدم و فکر می کردم مادرم امشب می میرد). خود ارضا و ج.ن.د.ه مجازی نیز هستم.
من دو سال هالوپریدول و پیموزاید مصرف کردم نکنه که گفته های من حقیقت بوده و من توهم نزدم. از کجا بدانم؟ تست ام.ام.پی.آی هم دادم اگر بخواهید نتیجه را نشانتان می دهم.
امیدوارم که شما از ان روانشناسهایی که به حریم شخصی مردم تجاوز می کنند و اسرار انها را فاش می کنند و بعد هم مارک متوهم بودن می چسبانند نباشید.


چند سوال تصادفی


من یکسال پیش یک گوشی هوشمند پر از اطلاعات مهم را داخل یک ماشین (گم) کرده و دیگر از آن خبری نشد تا اینکه پس از پیگیری توسط شرکت مخابرات ایرانسل سیمکارت انداخته شده روی آن را ردیابی کرده و دو نفر به عنوان متهم از نظر دادگاه شناسایی گردیده و حکم تحصیل مال ازطریق نامشروع برای آنان صادر شد تا مشخص گردد کدام یک از آنان است که پس از اظهارات متهمین، یکی از آنان بعنوان متهم اصلی شناخته شد و به من گفتند پرونده بسته شده است و برای اظهار نظر رفته است که پس از مدتی جواب ابلاغیه من به شرح ذیل میباشد:
در خصوص شکایت شاکی مبنی بر مفقودیت گوشی اش ردیابی آن دلالت بر پیدایش آن توسط متشکی عنهم دارد و موضوع استرداد بایستی از طریق حقوقی پیگیری شود و ارکان عمل ارتکابی با ماده 2 قانون تشدید مجازات منطبق نمی باشد لذا توجها به نظر دادیار محترم اظهار نظر مستندا به ماده 177 قانون آیین دادرسی کیفری قرار منع تعقیب صادر و مراتب در اجرای بند (ک) ماده 3 اصلاحی قانون تشکیل محاکم عمومی و انقلاب اعلام می گردد. این قرار مستندا به بند (ن) ماده 3 قانون اخیر الذکر ظرف 10 روز از ابلاغ اعتراض از سوی ذینفع خواهد بود.
------------------------
حال پس از گذشت یکسال دوندگی دنبال این مسئله متهمین تبرئه گردیدند و سر من بی کلاه. این در صورتی است متهم اصلی چندین بار با من تماس داشته که با هم توافقی این قضیه را حل کنیم و خودش در سخنانش ابراز داشتند که یا پوله مال را بهم بدهد یا خوده مال را پس بدهد. اگر تحصیل مال از طریق نامشروع از نظر دادگاه نیست پس یعنی آنرا دزدیده و در هنگام پیدا کردن گوشی گم شده آنرا به صاحب اصلی اش پس نداده است و از آن سوء استفاده کرده و من ادعای حصیت دارم از ایشان. مشاورین و وکلای عزیز در این خصوص چه باید بکنم و چطوری اعتراض خود را به دادگاه ابلاغ نمایم تا بتوانم حق خود را باز پس گیرم ؟؟؟




پرسش سوال جدید :: تبلیغات در سوال و جواب :: گروه های سوال و جوابی

تمامی حقوق مادی و معنوی، متعلق به وب سایت سوال جواب (soja.ai) و تیم مدیریتی آن می باشد.

طراحی و اجرا : گروه مشاوران فناوری اطلاعات

پاسخ های موجود در سایت توسط کاربران سایت ثبت می شود،
سایت سوال و جواب هیچ مسئولیتی در قبال صحت و محتوی پاسخ ها ندارد، هرچند تا حد امکان نظارت بر محتوی آنها صورت می گیرد.