1

جواب برای این سوال ثبت شده است!

تازه ترین

جواب ها رو اول نشون بده

پرامتیاز ترین

جواب ها رو اول نشون بده

1 جواب برای این سوال ثبت شده!

چینش بر اساس زمان ثبت

چینش بر اساس امتیاز

20035
9828
67136

Guest

امروزه روزگار فناوری و عدد و رقم و آمار است. اهل فن برای هرچه بهتر فهمیدن چیزها، آن‌ها را تبدیل به عدد می‌کنند. بعد برای فهماندن به کسانی که متخصص نیستند یا می‌خواهند یاد بگیرند، از اعدادها، انواع نمودار می‌سازند. «نمودار» از جنس شکل و تصویر است که معمولا با یک نگاه، اصل قضیه یا خلاصهٔ اطلاعات را منتقل می‌کند. مشهورترین نمودار هم نمودار میله‌ای است. در این نوع نمودار، چیزی که «بیشتر» باشد، میله‌اش بلندتر است؛ یعنی «بالاتر» است. چیزی که «کمتر» باشد، میله‌اش کوتاه‌تر است؛ یعنی «پایین‌تر» است.
به این که بیان کردم، عمومیت دانش با فراگیری رسانه‌ها را هم اضافه کنید. به نظر می‌رسد این موضوع به مشکلِ عوامانه‌شدن دانش هم ربطی داشته باشد. خلاصه اینکه مقدار زیادی چیزِ دانستنی هست که برای بهتر فهمیدن آن‌ها و برای اینکه هر جور بشود به همه‌کس فهمانده شود، اول از آن عدد می‌سازند، بعد نمودار می‌کنند. آن‌هم نه از این نمودارهای پیچیده؛ نمودار سادهٔ میله‌ای.
بدین ترتیب بیشتر تولیدکنندگان و آموزش‌دهندگان دانش، با این نگرش، جای ده بیست واژهٔ تقریبا مترادفِ گوناگون که بیانگر انواع کیفیت و کمّیتِ کم‌بودن و بیش‌بودن هستند، همه‌جا گفته و نوشته‌اند «بالا»‌ و «پایین». بعد دیگر عادت شده و حالا همه‌ٔمان جای همه‌چیز می‌گوییم و می‌نویسیم بالا و پایین. به دانش هم دیگر هیچ ربطی ندارد.

نمونه:
ـ به‌جای «گرونه» می‌گوییم «قیمتش بالاست».
ـ به‌جای «یواش» می‌گوییم «صداتو بیار پایین».
ـ به‌جای «بلند بگو» می‌گوییم «صداتو ببر بالا».
ـ به‌جای «کم‌حجمه» می‌گوییم «حجمش پایینه».
ـ به‌جای «باسواده» می‌گوییم «سطح سوادش بالاست».
ـ به‌جای «نامرغوبه» می‌گوییم «کیفیتش پایینه».
ـ به‌جای «سریعه» می‌گوییم «سرعتش بالاست».
پرهام غدیری‌پور
ویراستار و وب‌نویس و کتابدار

0
امتیاز

16 دی ماه 1400 ساعت: 12:38

شماره: 15300

جواب تو چیه؟

کاربر میهمان

حداکثر کاراکتر مجاز: 2000

ابزارهای ویرایشی:

به منظور نمایش شکیل تر کد های برنامه نویسی در متن پاسخ ها می توانید از این ابزار استفاده نمایید:
زبان کد:
متن کد: