سلام من دختری 27 ساله هستم بسیار عاطفی . 6 ماه پیش پدرم درگذشت و بدون اطلاع از این حادثه به او که روی تخت بیمارستان بود سلام کردم وقتی متوجه حالت غیر طبیعی چشم هاش شدم پزشکها گفتند فوت کرده الان که دارم اینارو می نویسم گریه می کنم . باورش برام سخت بود چون چند ساعت قبلش داشتم باهاش صحبت می کردم . در حال حاضر شبها کابوس اون لحظه رو می بینم و اصلاً دوست ندارم احساسم رو به زبون بیارم . فکر می کنم با وجود منطقی بودنم با این واقعیت کنار نیومدم . آیا با گذشت زمان بهتر میشم یا باید به پزشک مراجعه کنم ؟ تو بیداری هم آزارم میده و از فکر کردن دربارش فرار می کنم. چه راهکاری برای این مشکل هست ؟
تمامی حقوق مادی و معنوی، متعلق به وب سایت سوال جواب (soja.ai) و تیم مدیریتی آن می باشد.
طراحی و اجرا : گروه مشاوران فناوری اطلاعات